sonu gelmez masallar diyarında bin çırpınış,
sustukça çoğalan sessizlikte kayboluşlar.
neydi aklımın köşesindeki o minik umut?
bu muydu harikalar ülkesi?
hanginiz en gerçek ki?
gerçeklikten yoksun gülüşlerin içinde
kendimi, kendi gölgeme bıraktım.
yine de...
2 yorum:
kendi gölgen kendinde saklanırken, daha da kararmaz mı için? Bırak güneş görsün kalbin...
dışarıdaki karanlıktansa kendi karanlığım daha iyi olmaz mı?
Yorum Gönder