gölgemin ısrarcı takibindeyim,
korkularımı soluğumla ısıtıyorum
düşüncelerim sıfırlanmış
öncesi yokmuş gibi
kimliksiz , kaygısız bir tebessüm beliriyor sadece
dizlerini kanatmış bir çocuk gibi perişan ruhum,
biliyorum, bir yanlış var
ama hangisini yanlış yapıyorum
hangi doğrularım ziyan
neden olduğunun karmaşasını bir türlü çözememiş
susmaya cağırdım onu
yapboz parçaları gibi dağıldı düşünceler, ufalandı
parçaların uyumsuzluğu, belirsizliği arttıkça
kimliksiz ve kaygısız bir tebessüme dönüştüler
öncesi hiç olmamış gibi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder