git sevgili,
ağız kenarındaki arsız bi uçuk gibiydi hüznün,
dokundukça yayıldı
yaprak uykusu gibiydin; kısa ve saramış
sanırdın ki bu buruk mevsim duvarları aşınca geçecek
kalbine diş izleri katacaksın,
çiğnenecek ruhun bilmezsin
git, örselensin dudaklarında kalan yarım gülüş de
yitmişsin , tenin olmuş duman, bedenin olmuş kül
yanmışsın bilmemişsin
git sevgili,
sen gittin ya inadına bahar buralar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder