çizgiii....

sandık içini karıstırırken bi kare buldum ve kareyi kendime yakın hissedip çizmeye çalıştım..tabi ben çizince çizim başka bi formata büründü:)

sabah bomba sesiyle uyanmak...

last night i heard the screaming,
loud voices behind the wall...




uykumun en nefis yeri..
umarsızca sabah keyfi yapıyorum,
saatin çalmasını istemiyorum..
bu tatil günü uyumak hakkım diye düşünürken..
birden bi sarsıntıyla uyanıyorum..
tüm uykum dağılıyor
beynim bi anda uyanıyor
neydi o gürültü,sarsıntı bi anlam vermeye çalısıyorum
kabus görürken aniden uyanmak gibi,
ama ben rüya görürken kabus için uyandım..
o anda bu patlamaya pek bi anlam veremiyorum
sonradan haberdar oluyorum
yola kurulan pusudan...
beynim travma geçiriyor
duvarların ardında kim bilir neler oluyordu?
bir tracy chapman şarkısında kayboluyorum



''last night i heard the screaming,
loud voices behind the wall... ''




kendi düşüncelerimin içinde boğuluyorum
kendimi afganistanda savaşın ortasında hissediyorum..

annattıklarım bi kurmaca değil,
bu sabah yaşadıklarım...

kayaları yarıp çıkar düşüncelerim,
eksenime yerleşmiş soru işaretlerini de aşarak..
soğuktur duygularım,
çığlık çığlığa hayallerim çürürken..
zemin kayarken ayaklarımdan
uçurumdur tekrarlar,
buğulu yorumlarla birleşen sisli fikirlerdir
anlamsızlığıma akan..

gece ağır gelir...
içindeki zıtlıkların sınırlarının keskinleştiği
yaman çelişkilerin arttığı
düşünce artıklarının çoğaldıgı gece.
oysa gece örter üstümüzü
tüm kusurlarımızı, açıklarımızı, hatalarımızı
ama hep ağırdır gece..